Highlights

FIBER X The Rest is Noise leidt het nieuwe jaar in met audiovisuele performances die de zintuigen op scherp zetten. Het Rotterdamse duo Animistic Beliefs en mediakunstenaar Jeisson Drenth presenteren de wereldpremière van Thức Tỉnh (Ontwaak). Aïsha Devi presenteert samen met visual artist Emmanuel Biard de show Les Immortelles, gebaseerd op haar laatste album Death is Home.

Animistic Beliefs + Jeisson Drenth
De contemplatieve performance Thức Tỉnh van Animistic Beliefs raakt aan thema’s als queerness, kolonialisme, hoop en zelfexpressie en culmineert uiteindelijk in een rave die complexiteit en de geboorte van nieuwe verhalen viert. Thức Tỉnh versmelt voorouderlijke verhalen met moderne uitingen. Het trio put uit tradities uit Vietnamees-Chinese, Molukse en precolumbiaanse culturen en brengt dit erfgoed onder meer tot leven door het gebruik van traditionele instrumenten als de Tifa-drum en de Tayronian keramische fluit. 

Thức Tỉnh is ontwikkeld met steun van Muziekgebouw Productiehuis

Aïsha Devi + Emmanuel Biard
De in Zwitserland geboren Aïsha Devi is een van de meest opmerkelijke namen in de elektronische muziek van het afgelopen decennium. Ze combineert mystiek – geïnspireerd door haar Nepalese afkomst – met een scherpe clubgevoeligheid. Les Immortelles doet een poging het mysterie te ontrafelen over de grens tussen leven en dood, waarbij Devi lichaam en geest overstijgende ervaringen oproept. Audiovisueel kunstenaar Emmanuel Biard tekent voor de scenografie en visuele presentatie van Les Immortelles.

Steven Kamperman creëerde een nieuwe soundtrack bij deze toverachtige film. Die Abenteuer des Prinzen Achmed is de oudste bewaard gebleven speelfilmlange animatie én een van de weinige overgeleverde vroege films gemaakt door een vrouw. De expressieve animatiekunst van Lotte Reiniger vormt in deze voorstelling het visuele deel van een muzikaal avontuurlijke reis, waarin de melodische rijkdom van het Oosten zich mengt met hedendaags gecomponeerde klanken en gekruide improvisaties.

Een vliegend paard, een magische lamp, feeën en boze geesten trekken voorbij in deze vrije bewerking van enkele verhalen uit Duizend-en-een-nacht. Verbluffend gedetailleerde, met de hand geknipte silhouetten komen met stop-motion tot leven tegen kleurrijke decors. Prins Achmed is onze held en gids in een oogstrelende sprookjeswereld, maar de telkens van vorm veranderende tovenaar steelt de show.

Met Engelse ondertiteling

i.s.m

‘Het is mijn lievelingszaal, vanwege de akoestiek en de sfeer.’ Aldus bariton Matthias Goerne in Het Parool over de Grote zaal van het Muziekgebouw. En hij trad hier vaker op dan welke liedzanger dan ook. Met gemak zingt hij boven een honderdkoppig orkest uit, maar hij kan ook prachtig fluisterzacht zingen. Enorme dramatiek bij Goerne. Hij treft de jonge Fins-Cubaanse Anton Mejias aan de piano. Samen brengen ze de beroemde liedcyclus Schwanengesang van Franz Schubert.

Schwanengesang was nagenoeg het laatste wat de toen pas 31-jarige Schubert in oktober 1828 componeerde. De liederen behoren tot zijn meest geliefde, zoals Der Atlas en Ständchen. Huiveringwekkend mooi en bezield. Goerne bevindt zich al 25 jaar aan de top; Anton Mejias is pas 23, valt op met zijn Bach en is een snel rijzende ster aan het pianofirmament. Zo soleerde hij onder de dirigenten Tarmo Peltokoski en Klaus Mäkelä, twee generatie- en landgenoten die ook in rap tempo carrière maken.

In de Asko|Schönberg-serie & Beyond neemt violist Joseph Puglia telkens een componist als uitgangspunt en kijkt hij welke invloeden en relaties er zijn met andere componisten. Dit keer verkent Puglia vanuit de Hongaarse componist Béla Bartók (1882-1945) de grenzen van klassieke muziek. Bartók verzamelde duizenden volksmelodieën uit zijn geboorteland, maar bijvoorbeeld ook uit Algerije en Turkije. Deze volksmuziek verwerkte hij in zijn eigen composities. Zijn trio Contrasts schreef hij voor jazzklarinettist Benny Goodman. Als een van de meest toonaangevende componisten van de 20e eeuw trad Bartók bewust buiten de klassieke paden. 

Ook de andere componisten die te horen zijn tijdens deze editie van & Beyond laten zich niet begrenzen in het mengen van stijlen. Helena Winkelman speelde ooit in een rockband en dat is te horen in haar Ciaccona voor viool. Ook al is de chaconne een oude barokke muziekvorm, ze vraagt de violist om te ‘rocken’ als op een elektrische gitaar. Trödelmarkt van Richard Ayres is een anti-concert voor viool waarin hij de virtuositeit van de uitvoerder in een ironisch daglicht stelt. Het schiet van barok naar nachtclubmuziek, aangevuld met een scala aan eigengemaakte audio-opnames.

Echoes of Nothing

Maandelijks randprogramma i.s.m. Conservatorium van Amsterdam
Van 19.45 tot 20.00 uur, voorafgaand aan het concert in de Grote Zaal, speelt Pietro Elia Barcellona in de Entreehal solowerken voor contrabas. De miniconcerten reflecteren op concerten uit de programmering in de Grote Zaal.
> Meer info over Echoes of Nothing

Programma:
Stefano Scodanibbio Sei Studi (1981-1983).... 
Studio 1: Joke / Studio 2: Faraway / Studio 3: On Turning
Pietro Elia Barcellona Solo Piece dedicated to Scodanibbio....

Rubato is een van de meest invloedrijke Turkse bands. De driemansformatie blinkt uit in Turkse klassieke muziek, maar scoort ook hits in de popwereld. Daarbij werken de bandleden samen met vele beroemde musici. Nu laten ze hun instrumenten voor zich spreken. Met slechts klarinet, cello en bas weten de drie een uitzonderlijk rijk geluid neer te zetten.

Van het in Turkije immens populaire genre arabesk tot klassiek en van pop tot rap, Rubato verbindt allerlei stijlen op geheel eigen wijze. De drie leden doen wat virtuositeit betreft niet voor elkaar onder. Cellist en zanger Özer Arkun, klarinettist Göksun Çavdar en basgitarist Eralp Görgün maakten naam bij het grote publiek door hun tv-optredens met sterren als Sila en Tuğçe Kandemir.