Tijdens het coronatijdperk wordt iedereen nog eens met de wispelturige werkelijkheid geconfronteerd en met de eeuwige cyclus van leven en dood. Meer dan ooit is er behoefte aan een verzoenend, troostend antwoord. Gloedvolle muziek die hoop biedt en verbindt, zoals het nieuwe Bosch Requiem van Hawar Tawfiq. Met zijn Requiem des Fleurs et des Nuages voor bariton en symfonieorkest schildert Tawfiq een intieme lofzang aan het leven. Niet de angst voor de dood moet regeren, maar een wereld vol weelderige natuur en wolkenpartijen.
In de Koerdische en Nederlandse poëzie vond Tawfiq volop troostende woorden voor zijn requiem. Dichtregels van Bachtyar Ali, Hans Andreus en Anton van Wilderode waarin wijze, universele woorden over leven en dood aaneen worden geregen. Die spirituele diepte is sterk aanwezig in Hawar Tawfiqs mystieke muziek waarin hij bruggen slaat tussen de Koerdische traditie en de westerse avant-garde.
Tip: bezoek ook de openbare repetitie op 4 november om 16.30 uur.
In samenwerking met en op initiatief van festival November Music presenteert het Muziekgebouw onder de noemer Bosch Requiem jaarlijks een gloednieuwe dodenmis, geschreven door de interessantste componisten van nu. Kate Moore, Calliope Tsoupaki en de Koreaans-Nederlandse Seung-Won Oh gingen Hawar Tawfiq voor. Het werk YeonDo van Seung-Won Oh klinkt op 18 november alsnog.
Artikelen over Hawar Tawfiq in NRC, Volkskrant en Klassiek van nu
foto: Els Zweerink
Muziekjournalist Guido van Oorschot sprak voor de Volkskrant met Hawar Tawfiq over zijn jeugd, komst naar Nederland en carrière als componist. 'Vier premières in twee maanden: het is oogsttijd voor de Nederlandse componist Hawar Tawfiq (38). Zijn pad van een schuilkelder in Irak naar het Concertgebouw in Amsterdam ging niet over rozen.'
Artikel Guido van Oorschot (Volkskrant)
Bekijk hier de andere 2 artikelen:
Artikel Joost Galema (NRC)
Artikel Thea Derks (Klassiek van nu)