Tussen tijd en ruimte

Geen stoelen, geen banken. De zangers bewegen door de ruimte en kiezen steeds een andere plek. Als publiek bepaal je zelf waar en hoe je luistert: liggend tussen de zangers, met je ogen dicht of meekijkend over de schouder van de dirigent. Wanneer de zangers beginnen, gaan de lichten uit. Alleen de oplichtende partituren geven enige oriëntatie. 

De muziek uit de renaissance is een spel van ruimtelijkheid. Of het nu om rondgalmende polyfonische klanken gaat of het vraag-antwoordspel tussen twee koren zoals dat voor het eerst werd verkend door Gabrieli in de San Marco in Venetië. Paul Van Nevel neemt je mee in dat spel van ruimte en van tijd.