Wij zijn zelf vreselijk beschaafd, daar twijfelt niemand aan. Dit gaat over de anderen: de mensen bij wie je maar in het vernis hoeft te krassen of het spuit je tegemoet – de waanzin, het geweld, de rauwe lust. Het Collectief brengt een theatraal concert over momenten dat de zotheid overkookte: de geboorte van dada, tijdens de Eerste Wereldoorlog en het ‘revolutiejaar’ 1968. Het gevarieerde programma laveert tussen Stravinsky’s opwindende Ragtime en de ‘meubileringsmuziek’ (muzikaal behang) van Satie. Sopraan Liesbeth Devos leeft zich uit in de orgastische stemkunst van Luciano Berio en Erwin Schulhoff.
Het Collectief uit België keert terug in het Muziekgebouw na de succesvolle wereldpremière van Specchio van Johannes Schöllhorn in 2022. Met héél ander repertoire. Met zijn gedicht Karawane, dat geheel uit onzinwoorden bestaat, was Hugo Ball in 1916 de katalysator van dada. De Pavan nr. 2 van Peter Maxwell Davies is een subversief dansje dat weinig met Purcell te maken heeft – meer met de al even balorige Serenade van Alfred Schnittke. temA van Helmut Lachenmann biedt een theatrale staalkaart van geluiden – gelukkig heeft sopraan Devos niet alleen een stralende stem en een volmaakte dictie, ze is ook een begenadigd actrice.
Dit concert wordt opgenomen door:
Echoes of Nothing
Maandelijks randprogramma i.s.m. Conservatorium van Amsterdam
Aansluitend op een concert vol explosieve en opwindende muziek plaatsen de curatoren van Echoes of Nothing een naprogramma in dezelfde stijl, maar dan in de meer intieme setting van een duo. Geïnspireerd door de elementen van het dadaïsme en waanzin in Het Collectiefs concert, in een tijd waarin de burgermaatschappij de rauwe expressie niet langer kan controleren dachten de curatoren aan de muziek van Ainhoa Pérez en Toni Geitani. Ainhoa (hobo en zang) en Toni (elektronica) ontmoetten elkaar in het Creative Performance Lab van het Conservatorium van Amsterdam. Sindsdien onderzoeken ze het gebruik van de hobo, de stem en het gesproken woord in het Arabisch en Spaans, gecombineerd met elektronica. Het resultaat is de creatie van een reis van opgeroepen beelden en soundscapes geïnspireerd door Libanese en Spaanse muziek.
Geïnspireerd door de quote ‘Every something is an echo of nothing’ van componist John Cage cureren drie studenten van het Conservatorium van Amsterdam (Dániel Bolba, Lisa Schreiber en Sean Haid) een eigen concertserie. De miniconcerten reflecteren op concerten uit de programmering in de Grote Zaal en bieden een nieuw perspectief op de concertervaring.
Programmaboekje