Sonate Marathon III

Pianiste Tamara Stefanovich is niet alleen een begenadigd virtuoos, ze is bovenal een vrijzinnig muzikaal denker. Dat toont ze nog maar eens met deze marathon rond het klassieke pianogenre bij uitstek, de sonate. Geen Beethoven, geen ijzeren repertoire en getreden paden: Stefanovich houdt juist een vurig pleidooi voor baanbrekende werken uit de vroege barok én uit de 20e eeuw. In drie delen van telkens een uur klinkt Bach naast Busoni en Scarlatti naast Skrjabin, steeds toegelicht door Stefanovich zelf. Ze speelde dit programma eerder met veel succes in het Southbank Centre in Londen en de Elbphilharmonie in Hamburg en komt er nu mee naar het Muziekgebouw, waar ze al ruim tien jaar een graag geziene gast is.

De dreigende schaduw van 20e-eeuwse gruwelen is realiteit geworden in deel drie van de Sonate Marathon. Pianosonate nr. 6 (1988) van Galina Oestvolskaja is een ongekende geweldsuitbarsting; de agressieve Pianosonate nr. 1 (1926) van haar leermeester Dmitri Sjostakovitsj klinkt met terugwerkende kracht als omineuze voorbode. De ‘Zwarte Mis’-sonate van Aleksandr Skrjabin is een oefening in virtuoze chromatiek, en met zijn Pianosonate 1.X.1905 schreef Leoš Janáček een woedende aanklacht tegen de moord op een demonstrant. Domenico Scarlatti en Antonio Soler verzachten hooguit de dreun van zeggingskracht die Tamara Stefanovich uitdeelt in het slotdeel van haar Marathon.